Η πρώτη μου επαφή με το ‘διαβολικό’ helm master system, έγινε το 2013, στο Varrazze, στην Ιταλία, παράλληλα με την παρουσίαση της νέας και πανίσχυρης F 200. Στην αρχή, ‘έπαιξα’ στον προσομοιωτή για λίγο και παραμέρισα για να συνειδητοποιήσω το κοινώς λεγόμενο … τ’ ειν’ τούτο … Έκανε μαγικά πράγματα στη μικρή οθόνη. Μέχρι που περάσαμε στη μεγάλη, όπου τα είδαμε όλα.
Μεταλαμπαδεύοντας σε γνωστούς και φίλους τα όσα πρωτόγνωρα είχα δει, προέκυψε ολίγη απογοήτευση, καθώς το εργοστάσιο δεν επιτρέπει την τοποθέτηση σε σκάφη εκ των υστέρων, παρά μόνο σε όσα βρίσκονται σε στάδιο κατασκευής. Αποκλείονται με δύο λόγια τα μεταχειρισμένα. Ακολούθησε μια τοποθέτηση στην Ελλάδα, σε ένα Grady White Freedom 375, στην παρουσίαση του οποίου δεν ήμουν παρών.
Ώσπου ήλθε η ώρα για την πρώτη παρουσίαση – τοποθέτηση σε σκάφος ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής, ένα ολοκαίνουργιο OCEANIC 120 – σύντομα θα αναφερθώ και σε αυτό διεξοδικά, με τρεις YAMAHA F300. Έτσι, με πολύ ανυπομονησία, βρέθηκα στο Λαύριο, στην παρουσίαση του συστήματος, από τον κ. Γιάννη Μουστάκη, τεχνικό Διευθυντή της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε.Ε., τον συνεργαζόμενο μηχανικό Yamaha κ. Βάσσο Μπαλόπητα, τον επιθεωρητή πωλήσεων κ. Γιώργο Ξενούλη και τον κατασκευαστή των φουσκωτών OCEANIC κ. Ηλία Περιμένη.
Η αίσθηση του χειρισμού, είναι μοναδική, πρωτόγνωρη και ανεπανάληπτη. Με ένα ΄τόσο δα μοχλό, μπορείς και κάνεις ένα 12μετρο φουσκωτό να πλευρίζει στο ντόκο, να ξεμακραίνει, να γυρίζει 360ο να πηγαίνει πρόσω και ανάποδα μανουβράροντας μαζί. Θα μου πείτε και με τις μανέτες μπορείς. Δεν θα διαφωνήσω. Με τις μανέτες όμως, δεν μπορείς να ελέγξεις το ξέσυρμα. Όταν μπαίνει σε ένα λιμάνι, με ελάχιστο χώρο από κάβους και αλυσίδες, με πλάγιο αέρα, ελάχιστο χώρο.
Πρόκειται για ένα εμπνευσμένο ηλεκτρονικό – υδραυλικό σύστημα διεύθυνσης με χειρισμό από joystick, που μόλις κανείς το πιάσει στα χέρια του, απορεί για την ευκολία που ένα μοχλουδάκι επτά – οκτώ εκατοστά, μπορεί και κάνει τόσα πράγματα μαζί. Η πρώτη επαφή, έγινε στο simulator που είχε για το σκοπό αυτό στηθεί σε ειδικό stand στο χώρο της επίδειξης. Εκεί και οι πρώτες εντυπώσεις που συνοψίζονταν στα επιφωνήματα ενθουσιασμού.
Ας το δούμε πιο αναλυτικά. Οι κινητήρες, δεν έχουν μπάρα ζεύξης και κατά τους χειρισμούς, κινούνται εντελώς ανεξάρτητα, υπακούοντας στις επιλογές της μανούβρας. Μπορούν δηλαδή, όπως φαίνεται και στις εικόνες, να γυρίζουν εντελώς αντίθετα ο ένας στον άλλο, με αντίθετη φορά στις προπέλες, πρόσω – ανάποδα. Αυτό επιτρέπει στο σκάφος να κινείται προς όλες ανεξαιρέτως τις κατευθύνσεις. Η ανταπόκριση στις επιλογές από το joystick είναι άμεση και οι μανούβρες στο λιμάνι ακόμη και σε ελάχιστο χώρο, γίνονται παιχνίδι.
Ολόκληρο το σύστημα, λειτουργεί ‘by wire’ με ψηφιακό τρόπο, όπου οι επιλογές από το joystick δίνοται μέσω αγωγού. Επεξεργασία και εκτέλεση, γίνονται από δύο ECU και δύο αντλίες, τόσο άμεσα, που η μανούβρα κινδυνεύει να χαθεί όχι από καθυστέρηση στην ανταπόκριση από το σύστημα, αλλά από το … φόβο του χειριστή ότι μπορεί να χάσει τη μανούβρα. Η εγκατάσταση γίνεται στο πίσω ταμπούκι και είναι πολύ εύκολα επισκέψιμη.
Για να γυρίσει ο χειρισμός στο Helm Master, το μόνο που απαιτείται είναι το πάτημα ενός μπουτόν στη βάση του χειριστηρίου. Όταν γίνει αυτό, το τιμόνι ‘κλειδώνει’ με ένα σύστημα από μαγνήτες και τα πάντα μεταφέρονται στο joystick. Στις μανούβρες, για λόγους ασφαλείας, οι κινητήρες δουλεύουν ως τις 1.100 στροφές και αυτό γιατί σε ελάχιστο χρόνο κομπλάρουν κάνουν ανάποδα, αμέσως πρόσω κ.ο.κ.
Υπάρχει μία κλίμακα πέντε θέσεων που μπορεί να ρυθμίσει ο χειριστής και η επιλογή γίνεται ανάλογα με το μέγεθος των στροφών που δουλεύουν οι κινητήρες. Στο πλανάρισμα, η ρύθμιση είναι με trim down, που όσο γεμίζουν οι στροφές αλλάζουν μόνοι τους θέση. Η χειροκίνητη ρύθμιση γίνεται πολύ εύκολα και πάλι από μπουτόν στο χειριστήριο. Επίσης, το σύστημα μπορεί να λειτουργήσει και με τη μία μόνο μανέτα, δίνοτας εντολή και στις δύο μηχανές. Προβλέπεται και ρύθμιση trolling με κλίμακα ανά 50 στροφές, που αδρανοποιείται μόλις ο χειριστής αγγίξει τη μανέτα.
Μία ακόμη καινοτομία του συστήματος, είναι πως το βολάν δεν έχει από κάτω κλωβό και η ρύθμιση της σκληρότητας του καθώς και το κλείδωμα, γίνονται από δύο ηλεκτρομαγνήτες. Για λόγους ασφαλείας, το σύστημα δεν συνδέεται με GPS, κάτι που θα το καθιστούσε επικίνδυνο αν κάποιος ξεχνούσε τις μηχανές αναμμένες για ένα σύντομο μπάνιο και ξαφνικά το σύστημα θα άρχιζε να μετακινεί το σκάφος στην χαμένη θέση.
Όλες οι απαιτούμενες ενδείξεις, φαίνονται στα δύο νέα πολυόργανα, που μπορεί να μεταβάλουν με επιλογή από το είδος των πληροφοριών, μέχρι το μέγεθος των χαρακτήρων. Όταν κάποιος κινητήρας κάνει ανάποδα κατά τη διάρκεια των χειρισμών με το σύστημα, ανάβει ένα κόκκινο ‘R’.
Πέρα από την περιγραφή, είναι η αίσθηση. Του ολοκληρωτικού, απόλυτου ελέγχου στο σκάφος, που δίνει στον χειριστή το νέο σύστημα. Τι δεν μπορεί να κάνει το Helm Master System της Yamaha? Να πάει το φουσκωτό από τη θάλασσα στο parking. Αλλά που θα πάει, θα το βρουν και αυτό …
- -
