Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου
Το καθεστώς ασφάλισης σκαφών, όπως είναι γνωστό, προσδιορίζεται στις βασικές δομές του από το Νόμο 4256/2014 με αντικείμενο τα"Τουριστικά Πλοία και άλλες Διατάξεις, όπως ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων και αποτελεί νόμο του κράτους.
Μεταξύ άλλων, προβλέπονται ρυθμίσεις που αφορούν στην υποχρέωση ασφάλισης των επαγγελματικών αλλά και των ιδιωτικών πλοίων αναψυχής, ενώ ταυτόχρονα καταργούνται οι αντίστοιχες ρυθμίσεις του Ν. 2743/1999. Επισημαίνεται, ότι οι ρυθμίσεις του νέου νόμου ισχύουν από την ημερομηνία δημοσίευσης του Νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δηλαδή από τις 14 Απριλίου 2014.
Το πλήρες κείμενο του Ν. 4256/2014 (ΦΕΚ Α' 92/14.4.2014) μπορείτε να αντλήσετε από την επίσημη ιστοσελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου (www.et.gr) συμπληρώνοντας τα σχετικά στοιχεία στο διαθέσιμο μηχανισμό αναζήτησης ΦΕΚ.
Ας δούμε όμως τα βασικά σημεία, που πρέπει να έχουμε υπ’ όψη, όταν προχωρήσουμε σε σύναψη συμβολαίου ασφάλισης, ή ανανέωσης της παλιάς.
Στο άρθρο 14 περιλαμβάνονται διατάξεις που αφορούν στην ασφάλιση αστικής ευθύνης των σκαφών αναψυχής.
4.α. Η μετακίνηση και κυκλοφορία των πλοίων αναψυχής, των επιβατηγών πλοίων και των μικρών σκαφών του Πρώτου Μέρους του παρόντος νόμου καθώς και των μικρών σκαφών ή άλλων θαλάσσιων μέσων αναψυχής τα οποία θεωρούνται ταχύπλοα σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς λιμένα, επιτρέπεται μόνον αν αυτά είναι ασφαλισμένα.
Ειδικότερα:
αα. Πλοία με ολική χωρητικότητα ίση ή μεγαλύτερη των 300 gt υποχρεούνται να διαθέτουν ασφάλιση σε ισχύ σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 6/2012 (Α’ 7).
ββ. Πλοία με ολική χωρητικότητα μικρότερη των 300 gt υποχρεούνται να είναι ασφαλισμένα για:
i) Αστική ευθύνη για σωματικές βλάβες ή θάνατο επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ ανά επιβάτη και δεν μπορεί να είναι κατώτερο από πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ ανά συμβάν.
ii)Αστική ευθύνη για υλικές ζημίες επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατό πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ.
iii) Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης. Τo ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε εκατό πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ.
β. Το ασφαλιστήριο συμβόλαιο καταρτίζεται στην ελληνική ή αγγλική γλώσσα.
γ. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου μπορεί να αναπροσαρμόζεται το ύψος των ανωτέρω ασφαλιστικών ποσών, να καθορίζονται ασφαλιστικά ποσά αναλόγως της μεταφορικής ικανότητας του πλοίου και να ρυθμίζεται κάθε άλλο σχετικό θέμα.
δ. Με τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου, τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια, εφόσον προεκτείνουν το ταξίδι τους και σε λιμένες της αλλοδαπής και μεταφέρουν πάνω από δώδεκα (12) επιβάτες, υπάγονται ως προς την υποχρέωση και τα ποσά ασφάλισης στις διατάξεις του Κανονισμού (EK) 392/2009 σχετικά με την ευθύνη των μεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήματος και του ν.1922/1991 (Α’ 15) και του ν.4195/2013 (Α’ 211) σχετικά με τη θαλάσσια Μεταφορά Επιβατών και των Αποσκευών τους (Σύμβαση των Αθηνών, 1974 και Πρωτόκολλο του 2002 στη Σύμβαση των Αθηνών). Τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια με άδεια να μεταφέρουν πάνω από δώδεκα (12) επιβάτες, τα οποία εκτελούν πλόες κατηγορίας Α και Β σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 98/18/ΕΚ αποκλειστικά εντός της ελληνικής επικράτειας, υπάγονται στις απαιτήσεις του παρόντος εδαφίου το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 2016 (κατηγορία Α) και την 31η Δεκεμβρίου 2018 (κατηγορία Β) αντίστοιχα (άρθρα 2 και 11 του Κανονισμού (ΕΚ) 392/2009)»
Ολόκληρο το σχέδιο νόμου μπορείτε να το βρείτε εδώ:
http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Epexergasia-stis-Epitropes?law_id=d95c8920-f4a4-46df-8b05-8024e32ccd6a.
Τι πρέπει να γνωρίζουμε :
Με βάσει την ισχύουσα νομοθεσία, η ασφάλιση είναι υποχρεωτική για τα σκάφη που ανήκουν στις ακόλουθες κατηγορίες;
- Σκάφη με συνολικό μήκος πάνω από 7 μέτρα.
- Ταχύπλοα σκάφη που ανήκουν στις ακόλουθες κατηγορίες:
1- Έχουν εξωλέμβιο κινητήρα με μέγιστη ιπποδύναμη πάνω από 30 ΗΡ.
2- Έχουν εσωλέμβιο ή εσω-εξωλέμβιο κινητήρα βενζίνης με μέγιστη ιπποδύναμη πάνω από 40 ΗΡ.
3- Έχουν εσωλέμβιο κινητήρα πετρελαίου μέγιστης ιπποδύναμης πάνω από 70 ΗΡ.
- Φουσκωτά σκάφη που ανήκουν στις ακόλουθες κατηγορίες:
1- Έχουν εξωλέμβιο κινητήρα μέγιστης ιπποδύναμης πάνω από 15 ΗΡ.
2- Έχουν εσωλέμβιο ή εσω-εξωλέμβιο κινητήρα βενζίνης μέγιστης ιπποδύναμης πάνω από 30 ΗΡ.
3- Έχουν εσωλέμβιο ή εσω-εξωλέμβιο κινητήρα πετρελαίου μέγιστης ιπποδύναμης πάνω από 50 ΗΡ.
4- Έχουν σύστημα υδροπρόωσης (jet) και κινητήρα μέγιστης ιπποδύναμης πάνω από 15 ΗΡ
Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας οι υποχρεωτικές καλύψεις της αστικής ευθύνης προς τρίτους είναι:
- Σωματικές βλάβες μέχρι 300.000 ευρώ ανά ατύχημα.
- Υλικές ζημιές μέχρι 150.000 ευρώ ανά ατύχημα.
- Πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης μέχρι 90.000 ευρώ ανά ατύχημα.
Αν κάποιος θεωρεί για δικούς του λόγους, πως δεν καλύπτεται από τα παραπάνω κατώτερα όρια καλύψεων μπορεί να ζητήσει να του δοθούν μεγαλύτερα κεφάλαια κάλυψης.
Εκτός από τις προβλεπόμενες από το νόμο υποχρεωτικές καλύψεις μπορεί κάποιος ανάλογα με τις ανάγκες του να επιλέξει και άλλες προαιρετικές καλύψεις όπως ενδεικτικά : κλοπή, φωτιά, έκρηξη, κακόβουλες ενέργειες, πρόσκρουση, βύθιση, ζημιές κατά τη μεταφορά κ.α.
Αν το σκάφος χρησιμοποιείται για θαλάσσιες δραστηριότητες και σπορ όπως αγώνες ταχυπλοΐας, σκι, μπανάνα, αλεξίπτωτο κ.λ.π. πρέπει να δηλωθεί στην ασφαλιστική εταιρεία, προσδιορίζοντας το είδος της δραστηριότητας και τη διάρκεια της, ώστε να πληρωθεί το σχετικό επασφάλιστρο και να καλύπτεται πιθανό ατύχημα που θα προκύψει κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων αυτών.
Επειδή όσοι αποφασίζουν να γίνουν κάτοχοι σκαφών ουσιαστικά αγοράζουν διασκέδαση αφ’ ενός και επειδή η διασκέδαση από την οδύνη απέχει τόσο λίγο που δεν φαίνεται, ισχύει περισσότερο από αλλού … ο προνοών, μη μετανοών … Δεν είναι απλά μια θεσμική υποχρέωση που προβλέπεται με νομοθεσία και αυτό θα πρέπει να το καταλαβαίνουν όλοι όσοι βρίσκονται με ναυτικό – ους κινητήρες στην πλάτη.
Η υποχρέωση βάσει του νόμου, για την ελάχιστη ασφάλιση, δεν αντικαθιστά την τάξη και δεν κατοχυρώνει τον ιδιοκτήτη – κυβερνήτη, σε ότι μπορεί να ακολουθεί ένα ατύχημα. Απλά τον βάζει στη θέση της διαπραγμάτευσης με τους ασφαλιστές, ώστε έπειτα από έρευνα αγοράς, να καταλήξει στην πλέον συμφέρουσα πρόταση, όχι τόσο στο οικονομικό μέγεθος, αλλά κυρίως στο επίπεδο των καλύψεων