Έχοντας αναβάλει την προγραμματισμένη εξόρμηση στον Πόρο, πριν λίγες ημέρες, κάποιοι ένοιωσαν κάτι σαν σύνδρομο στέρησης και χωρίς πολύ σκέψη, αν ο καιρός το επέτρεπε – πάλι, θα πίναμε καφέ και τσίπουρα στη Τζιά.
Το επέτρεψε λοιπόν αυτός ο μέγας ανακατωσούρας, και βρεθήκαμε νωρίς το πρωι της Κυριακής 10 του μήνα, πάνω στο φουσκωτό του Φώτη, να γλιστράμε στην ήρεμη θάλασσα, εκεί στα Λεγραινά. Αργότερα, θα μας έβρισκαν εκεί, άλλα δύο ζευγάρια, με το ‘μικρό’ του Τάκη, για να φαγοποτιστούμε όλοι μαζί.
2 γεμάτα στον πηγαιμό, 1 φρέσκο στην επιστροφή. Ο ήλιος μας έκανε παρέα όλες τις ώρες. Η θερμοκρασία ήταν αρκετή για την εποχή, χωρίς αέρα, ούτε υγρασία. Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες, που σίγουρα ήταν εξαιρετική εμπειρία που την χαρήκαμε. Μαζί μας, το απίστευτο ντουέτο των παιδιών του Φώτη και της Νίκης, Πάνος και Μάξιμος. Που εκτός των άλλων, πήραν και κάποια … πρώτα μαθήματα για ψάρεμα με καλάμι. Τα εντατικά μαθήματα, στην αρχή του καλοκαιριού, όπως υποσχέθηκε ο καθηγητής κ. Αρβανίτης.
Επιστρέψαμε νωρίς το απόγευμα. Με γεμάτες μπαταρίες. Τα απρόοπτα, είναι και τα καλύτερα, αρκεί να τα αποφασίζουμε. Έρχεται λίγος χειμώνας ακόμη, λένε, αλλά που θα πάει, θα μυρίσει κι εφέτος …
-
